Ons huisje aan de kant van de weg

Zondag 24 juni

Vanmorgen zijn we in de regen om 9:15 uur vertrokken van de Birkeland camping in Leirvik. Via de wegen 57 en 64 en 63 komen we een klein stukje op de 607 en nemen het pontje naar Ytre Oppedal overn de Sognefjorden. We zitten dan op de E39 om vervolgens binnendoor op de Sognedalvegen en de Yndesdalsvegen te komen. Dit zijn smalle weggetjes waar we op een paar koeien op de weg na weinig tegenkomen, even Bonanza spelen. Opeens staat er echter een grote vrachtwagen voor onze neus, oeps: we kunnen geen kant op. Zo ver mogelijk staan we aan de kant van de weg, verder kan niet want dan liggen we in een slootje. Stapvoets manoeuvreert de chauffeur zijn wagen langs onze motoren. Het kan allemaal net, het houdt geen centimeter over. Via deze binnendoorweg met veel haarspeldbochten in nog steeds aanhoudende regen komen we via een stukje 570 uiteindelijk bij het pontje dat ons van Duesund naar Masfjordnes moet brengen. We komen aan om 11:31 uur. Helaas, de boot vertrekt om 11:30 uur. Daar gaat hij net voor onze neus weg. Pech dus. Het is een overtocht van nog geen 10 minuten en om 11:40 uur vertrekt hij weer van de andere kant. Even wachten dus. Nou wel even langer dan even want als de boot om 11:50 aan onze kant is gaat de slagboom dicht. 13:05 uur is de eerstvolgende overtocht. Hadden wij ook al wel op het vaarschema gezien maar Henk dacht, toch maar even wachten: je weet maar nooit. Nou, 1 uur en een kwartier in de regen wachten is voor ons geen optie, er is ook helemaal niets te doen dus keren we om en nemen de Masfjordvegen die ons uiteindelijk op de E39 moet brengen richting Bergen. Onderweg zoeken we een pomp of café om iets te drinken maar we komen helemaal niets tegen. Pas na half 2 komen we een wegrestaurant tegen. Eerst koffie met een broodje en dan ook nog maar een kop koffie met gebak er achteraan. Dan weer verder richting de camping. Via  de E39 komen we weer op de oorspronkelijke route terecht. De route gaat over in de E16 en daarna de 7. We komen onderweg nog mooie plekjes tegen, o.a. een waterval. Het wordt al wat later. Van weg 7 komen we op de 49 en hier ligt de beoogde camping voor vannacht. Als we er aankomen zien we helemaal geen hutjes. Die stonden ook niet op het bord langs de weg. Op een parkeerplaats naast de camping kijken we waar we nu heen moeten. Gelukkig is het eindelijk droog geworden.We besluiten maar aan de volgende route te beginnen en we zien wel wat we tegen komen. Als we naar de campings op de kaart moeten krijgen we ook nog een pontje, dat kan een latertje worden. Even later zien we al een bordje met hutjes te huur langs de weg staan. Het is bij een huis en de weg gaat naar beneden. Henk gaat kijken en klopt op het raam van het huis maar geen reactie. Schuur staat open en auto’s zijn er ook maar niemand te vinden. Dan maar verder. Een paar kilometer verder zien we opeens een bordje met huisjes te huur. Er staan een paar huisjes langs de weg. Ze zien er wel mooi uit. Het is inmiddels bijna 18:00 uur dus ik bel het nummer. Krijg een man aan de telefoon en zeg dat ik graag een huisje voor 2 personen wil huren. Ik kan naar huisje 1. Er staat een stapel stoelen en onder de bovenste stoel ligt de sleutel op de 2e stoel. Het is een compleet huisje zomaar aan weg 49. We doen het. Kan natuurlijk weer niet met kaart betalen maar volgens de man kunnen we morgen om 9:00 uur in de supermarkt 300 meter verderop wel contant geld krijgen als we extra pinnen.Henk rijdt nog even terug naar een pompstation met kiosk en komt met een grote pizza terug. Hebben we ons avondeten ook weer gehad. Voor de rest van de avond blijven we in het huisje. Morgen om 9:30 zal de eigenaar voor zijn geld komen. We zijn in Omastranda beland.